Juryrapport pitch “bijzonder buiten, zoekt innovatief binnen”
Verloop jurering
Alle plannen zijn tijdens een voorselectie gecontroleerd of ze voldeden aan de inzendingzeisen. Een aantal ontwerpen zijn hierdoor afgevallen. Uit respect voor een ieder die tijd en energie heeft gestoken in deze pitch, zijn ook deze ontwerpen voorzien van een juryrapport.
Er waren in totaal negen juryleden, die tijdens het proces werden bijgestaan door een voorzitter en een secretaris. De stemverdeling van de juryleden was als volgt: vijf bewoners hadden gezamenlijk drie stemmen te vergeven, de andere leden ieder een. In totaal konden er zeven stemmen uitgebracht worden.
De juryleden hebben voorafgaand aan de beoordeling alle plannen bestudeerd. Daaropvolgend hebben zij individueel punten gegeven op drie categorieën: ontwerp, participatie en financieel. Twee ontwerpen hadden duidelijk de meeste punten gekregen. Vier ontwerpen hadden een gelijke score, deze werden vervolgens in groepsverband grondig bediscussieerd. De jury heeft toen de conclusie moeten trekken dat een derde echte winnaar niet te benoemen was, maar heeft ervoor gekozen de derde plaats niet verloren te laten gaan en besloot een “wildcard” uit te geven. Deze “wildcard” is middels een stemming vergeven.
Het juryrapport
De jury was enthousiast over alle inzendingen en blij met de hoeveelheid: er viel echt wat te kiezen en dat maakte het jureren uitdagend maar uiteraard ook lastig. Opvallend is dat de meeste teams uit Rotterdam kwamen, wat veel zegt over wat het Dakpark voor Rotterdammers betekent. Alle ontwerpen waren mooi, verrassend en karaktervol.
De jury heeft “het Dakparkpaviljoen” en “de Dakshelter” uitgeroepen tot winnaars voor de 1e ronde vanwege hun sterke ontwerpconcepten. Het kiezen van een derde winnaar was uiterst moeilijk. Er waren een aantal ontwerpen die in aanmerking kwamen om als derde gehonoreerd te worden, maar die op uiteenlopende punten hoog scoorden. De onderlinge afweging was daardoor ook lastig te maken. De hoge verwachtingen van het participatieproces was uiteindelijk doorslaggevend om “het Dakhuis” te selecteren.
Alles bij elkaar heeft de jury nu vooral een keuze gemaakt die drie verschillende concepten vertegenwoordigen en die allen tot een fantastisch paviljoen kunnen leiden.
Alle inzendingen zijn hier te downloaden
De twee winnaars:
Het Dakparkpaviljoen van StudioDAT en Ronald Feddes
Al gauw werd dit paviljoen door juryleden een “erf” genoemd, wat de sfeer van dit ontwerp meteen neerzet. Het paviljoen is een helder en goed doordacht ontwerp, waarbij de vondst om het bouwvolume te delen, zowel functioneel als beeldend heel sterk is. Het gezamenlijk ontwerpen van een1:3 ontwikkelmaquette als participatieonderdeel, vond de jury bijzonder inventief. Doordat bovendien dit model later als schapenstal wordt gebruikt, wordt door het ensemble het “erfgevoel” versterkt. Echter, het programma is wel heel minimaal ondergebracht. Er zullen extra vierkante meters gevonden moeten worden.
De Dakshelter van het team: Kartonkraft, de BouwAkademie, Buurman en Royal Haskoning DHV
Het basisconcept van een grote tafel als dakterras waaronder je kan schuilen, maakte onmiddellijk indruk op de jury. Zeker omdat het dakvlak mooi aansluit op het landschap. Er wordt slim gebruik gemaakt om vanuit de minimale footprint maximale binnenruimte te creëren waarbij de overstekken een prachtige buitenschuilplek tegen zon en regen vormen.
Het interieur oogt nu wel monumentaal en donker. Het beeld is ver uitgewerkt, maar in hoeverre het concept daadwerkelijk te realiseren is, zal in de 2e ronde moeten blijken. Zowel bouwtechnisch, financieel als participatief zullen er nog een aantal forse stappen gemaakt moeten worden.
De “wildcard”- winnaar:
Het Dakhuis van het team: OOZE Architects en Jasper van der Made
Het Dakhuis heeft de jury niet benoemd als een winnend ontwerp. Maar de jury wil dit team wel de kans geven het ontwerp opnieuw te definiëren in het participatietrjacet dat goed is uitgewerkt en uiteindelijk ook doorslaggevend is geweest bij de selectie. Participeren kan op verschillende momenten en op verschillende wijzen, waardoor iedereen mee kan doen. Het schetsontwerp heeft de potentie voor een plezierig, multifunctionele ontmoetingsruimte, waarbij ook het schapenverblijf geïntegreerd is in het concept. De materialisatie van het ontwerp is onduidelijk, dit kan het ontwerp maken of breken.
Ontwerpen horende bij de laatste 6:
De Roef, van het team: TomDavid Architecten, GS Birkhoff Staalwerken BV, IMd Raadgevende Ingenieurs
De Roef is een inventief en duurzaam ontwerp. De jury was gecharmeerd van de schuine, verschuifbare groenfaçade als verticale pergola. Dat dit tevens de ingang is, is met name met slechter weer onhandig. In combinatie met het beloopbare dakterras en de buitenhaard wordt een heerlijke sfeer weergegeven dat passend is bij het landschap van de tuin en het Dakpark. Het paviljoen is klein, waardoor het programma niet passend lijkt. Het ontbreken van een duidelijk participatietraject is uiteindelijk doorslaggevend geweest om dit ontwerp niet te selecteren.
Ontwerp van het team: architectenbureau Studio Frame, AM architectuur en ruimtelijk ontwerp, aannemer BestBouw
Een opvallend ontwerp door de gedraaide positie, vorm en combinatie van materialen. Vooral het Dakterras omgeven door een vlechtwerk van wilgentenen krijgt een hoge waardering. De uitstraling past mooi in de BuurtTuin en vloeit over in het Dakpark zonder zijn eigen karakter te verliezen. Dat het heldere glazen volume dicht wordt gezet door een voorzieningenblok ontkracht het ontwerp. Het enorme overstek zonder een degelijke fundering lijkt de jury niet haalbaar. De jury twijfelt over de haalbaarheid door de bouw in deze positie en de begroting. Participeren kan te beperkt. Deze factoren hebben de jury doen besluiten dit ontwerp niet te selecteren.
De Wolkever, van Edo Keijzer
De uitstraling van de Wolkever spraken een aantal juryleden tot de verbeelding. De kapschuur-vorm van het bouwvolume is een mooie tegenhanger van het talud. Gekeken naar de opgave is er goed nagedacht over de programmering. Echter, anderen vonden de plattegrond hokkerig en het ontwerp zwaar. Het ontbreken van een aannemer en een interessant participatietraject is de reden geweest dit ontwerp niet te selecteren.
Overige ontwerpen (in willekeurige volgorde):
Ontwerp van StroApp, een samenwerkingsverband van architecten en bouwers op het gebied van duurzaam bouwen
Een zeer duurzaam en slim ontwerp, zowel in de aanleg- als in de onderhoudsfase. Het programma is in1 ruimte ondergebracht, wat als te krap wordt ervaren. Educatieve workshops als manier van participeren tijdens de aanleg ziet de jury als waardevol. De oriëntatie ten opzichte van de schapen en de zon is goed. Ten opzichte van de overburen, de gebruikers en de entree van de tuin komt het paviljoen te gesloten over.
Kameleon, van het team: Jana Blahove JB Ontwerp, Meerkerk Houtbouw BV, Jan Snel containerbouw
Een functioneel schetsontwerp met vele gebruiksmogelijkheden en het grote terras aan taludzijde bereikbaar vanuit de 1e verdieping wordt gewaardeerd. De jury mist in het plan een participatietraject en de genoemde aannemers worden door de jury niet als een bouwpartner ervaren. Hierdoor is er geen sprake van een duidelijk team en is de bouwbegroting een onzekere factor.
Arena, van het team: Dirk van Lieshout, aannemer en technisch constructeur Leon Duenk, workshopleiders en experts Tom Rijven, Uitvindersgilde en Vuurmeesters
Een inzending met als uitgangspunt een maquette, wordt door de jury gewaardeerd. Een kunstzinnig ecologisch ontwerp. Het uitgebreide team toont een groot netwerk aan kennis, dat via diverse participatieve workshops gedeeld wordt. Het ontwerp laat vooral toepassingen in de buitenruimte zien (podium, verstelbare parasol met kleurrijke lichtinval, verplaatsbare composttoilet). De binnenruimte is, naast de zitjes en de centrale pizzaoven, niet nader uitgewerkt. De jury is van mening dat dit kunstproject in het landschap van het Dakpark niet tot zijn recht komt en visa versa.
Basecamp, van Sander Bokkinga
De unieke, prachtige presentatie maakte veel indruk op de jury. Ook het fantasierijke ontwerp in combinatie met het kunstzinnige verhaal was inspirerend. Maar de jury vond het Dakpark niet passend in dit verhaal en hoopt van harte dat de Basecamp de kans krijgt ergens anders de ruimte krijgt een nieuwe nederzetting te starten!
SHIV, van het team: RECIPRO-A, J. Serier en T. Boerendonk
Een zeer duurzaam ontwerp dankzij de materialisatie. Door de manier van bouwen zijn er vele participatiemomenten mogelijk. De niet-architecten van het bouwteam hadden grote moeite met het begrijpen van het schetsontwerp en konden zich hierdoor geen goed beeld vormen. De hoekverdraaiing is verrassend, maar het ingesloten terras wordt niet gewaardeerd.
De Deelplaats, van team: vandatsoortdingen 5D
Het concept is gericht op modulair bouwen, waarbij de participatie bestaat uit het selecteren van de modules en de bekleding van de wanden. Het ontwerp is echter te minimaal waardoor de jury zich geen beeld kan vormen van het resultaat dat de ontwerpers beogen.
Grott, van Nathaniel Rijsmus
De gebruikte bouwmethode om de ontmoetingsruimte te creëren is origineel, net als het resultaat van de dan ontstane binnenruimte: een grot in het talud. De uitstraling is bescheiden, maar functioneel. Beschrijving van de bekostiging, het participatietraject en de keuze van een aannemer ontbreekt.
“Naam door de buurt”, van team: architecten Arthur Middelkamp en Jeanette Bisseling, timmerbedrijf van Eck, aannemers Urbanacts en Brandstofarchitect
De originaliteit van het ontwerp valt de jury meteen op. De loopbrug vanuit het talud, waardoor er een verbinding ontstaat met mensen bovenop het Dakpark, is een leuke vondst. Tegelijkertijd is het paviljoen hierdoor moeilijk bereikbaar. De jury vond dit ontwerp te onpraktisch en boveniden is er geen directe relatie met de BuurtTuin, wat het vertrekpunt is van de opdracht. De fundering die nodig zal zijn, is op deze plaats niet te realiseren.
Het Vrolijke Tuincentrum, van het team: architectenbureau IRIX en architect I. Romanopoulus, aannemer Wands en Creatief Beheer
Het programma is slim verwerkt in de plattegrond met berging en wc bereikbaar vanaf buiten en de terraskas op het dak. Het pad van de tuin omhoog naar de kas is leuk gevonden (rolstoelvriendelijk!). De houten constructie oogt zwaar en massief, zeker in contrast met de beglazing. De begroting is incompleet en een opvallend groot bedrag is voor het participatietraject uitgetrokken.
De Bije(en)korf, van architect J. Latka en aannemer J. Schönwälder
De jury waardeert de innovatieve eco-oplossingen die de ontwerpers willen toepassen. Het programma is functioneel verwerkt. Echter, de uitstraling van het paviljoen vindt de jury niet bij het landschap van het Dakpark en bij de sfeer van de BuurtTuin passen.
Maaswerk, van het team: Architectuur MAKEN en aannemer Sigmond & Den Hartog bouw en ontwikkeling
De “bonenstaakstruktuur” als constructie van het paviljoen is een mooie vondst. Het paviljoen past qua uitstraling goed bij het Dakpark. Alle gebruiksruimtes zijn gesitueerd op de 1e verdieping, wat onpraktisch is. Dat de ontwerpers voor dit paviljoen van de locatie zijn afgeweken is begrijpelijk, maar niet haalbaar. Daarnaast twijfelt de jury aan de haalbaarheid van de bouw binnen de opgegeven begroting.
De Schuilplaats van het team: D. Vane en A. Peters
De ontwerpschets is niet sterk. Bovendien ontbreken de begroting, een participatieplan en een suggestie voor een aannemer. Daardoor kon de jury deze inzending niet beoordelen.
